I. temperō <temperāre> (tempus¹) VERB trans
II. temperō <temperāre> (tempus¹) VERB intr
2. (m. Dat)
-  
 -  m. Maß gebrauchen, Einhalt tun [irae; sermonibus; laetitiae; linguae; urbibus expugnandis verzichten auf]
 
| temperō | 
|---|
| temperās | 
| temperat | 
| temperāmus | 
| temperātis | 
| temperant | 
| temperem | 
|---|
| temperēs | 
| temperet | 
| temperēmus | 
| temperētis | 
| temperent | 
| temperābam | 
|---|
| temperābās | 
| temperābat | 
| temperābāmus | 
| temperābātis | 
| temperābant | 
| temperārem | 
|---|
| temperārēs | 
| temperāret | 
| temperārēmus | 
| temperārētis | 
| temperārent | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.