ent·eig·nend ПРИЛ. ЮРИД.
- enteignend
-
ent·eig·nen* ГЛ. перех. ЮРИД.
- to expropriate sth
- etw enteignen
- to expropriate sb
- jdn enteignen
- to expropriate sb from sth
- jds etw enteignen
| ich | enteigne |
|---|---|
| du | enteignest |
| er/sie/es | enteignet |
| wir | enteignen |
| ihr | enteignet |
| sie | enteignen |
| ich | enteignete |
|---|---|
| du | enteignetest |
| er/sie/es | enteignete |
| wir | enteigneten |
| ihr | enteignetet |
| sie | enteigneten |
| ich | habe | enteignet |
|---|---|---|
| du | hast | enteignet |
| er/sie/es | hat | enteignet |
| wir | haben | enteignet |
| ihr | habt | enteignet |
| sie | haben | enteignet |
| ich | hatte | enteignet |
|---|---|---|
| du | hattest | enteignet |
| er/sie/es | hatte | enteignet |
| wir | hatten | enteignet |
| ihr | hattet | enteignet |
| sie | hatten | enteignet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.