beeidigen [bəˈʔaɪdɪgən] VERB перех. ЮРИД.
- beeidigen
-
| ich | beeidige |
|---|---|
| du | beeidigst |
| er/sie/es | beeidigt |
| wir | beeidigen |
| ihr | beeidigt |
| sie | beeidigen |
| ich | beeidigte |
|---|---|
| du | beeidigtest |
| er/sie/es | beeidigte |
| wir | beeidigten |
| ihr | beeidigtet |
| sie | beeidigten |
| ich | habe | beeidigt |
|---|---|---|
| du | hast | beeidigt |
| er/sie/es | hat | beeidigt |
| wir | haben | beeidigt |
| ihr | habt | beeidigt |
| sie | haben | beeidigt |
| ich | hatte | beeidigt |
|---|---|---|
| du | hattest | beeidigt |
| er/sie/es | hatte | beeidigt |
| wir | hatten | beeidigt |
| ihr | hattet | beeidigt |
| sie | hatten | beeidigt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.