erbeben [-ˈ--] VERB неперех. +sein
1. erbeben (Erde):
- erbeben
-
2. erbeben (Person):
- erbeben
-
| ich | erbebe |
|---|---|
| du | erbebst |
| er/sie/es | erbebt |
| wir | erbeben |
| ihr | erbebt |
| sie | erbeben |
| ich | erbebte |
|---|---|
| du | erbebtest |
| er/sie/es | erbebte |
| wir | erbebten |
| ihr | erbebtet |
| sie | erbebten |
| ich | bin | erbebt |
|---|---|---|
| du | bist | erbebt |
| er/sie/es | ist | erbebt |
| wir | sind | erbebt |
| ihr | seid | erbebt |
| sie | sind | erbebt |
| ich | war | erbebt |
|---|---|---|
| du | warst | erbebt |
| er/sie/es | war | erbebt |
| wir | waren | erbebt |
| ihr | wart | erbebt |
| sie | waren | erbebt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.