ertüchtigen [ɛɐˈtʏçtɪgən] VERB возвр. гл.
ertüchtigen sich ertüchtigen:
- sich ertüchtigen
-
| ich | ertüchtige |
|---|---|
| du | ertüchtigst |
| er/sie/es | ertüchtigt |
| wir | ertüchtigen |
| ihr | ertüchtigt |
| sie | ertüchtigen |
| ich | ertüchtigte |
|---|---|
| du | ertüchtigtest |
| er/sie/es | ertüchtigte |
| wir | ertüchtigten |
| ihr | ertüchtigtet |
| sie | ertüchtigten |
| ich | habe | ertüchtigt |
|---|---|---|
| du | hast | ertüchtigt |
| er/sie/es | hat | ertüchtigt |
| wir | haben | ertüchtigt |
| ihr | habt | ertüchtigt |
| sie | haben | ertüchtigt |
| ich | hatte | ertüchtigt |
|---|---|---|
| du | hattest | ertüchtigt |
| er/sie/es | hatte | ertüchtigt |
| wir | hatten | ertüchtigt |
| ihr | hattet | ertüchtigt |
| sie | hatten | ertüchtigt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.