I. kuppeln [ˈkʊpəln] VERB неперех.
Kuppel SUBST
| ich | kupple / kuppele |
|---|---|
| du | kuppelst |
| er/sie/es | kuppelt |
| wir | kuppeln |
| ihr | kuppelt |
| sie | kuppeln |
| ich | kuppelte |
|---|---|
| du | kuppeltest |
| er/sie/es | kuppelte |
| wir | kuppelten |
| ihr | kuppeltet |
| sie | kuppelten |
| ich | habe | gekuppelt |
|---|---|---|
| du | hast | gekuppelt |
| er/sie/es | hat | gekuppelt |
| wir | haben | gekuppelt |
| ihr | habt | gekuppelt |
| sie | haben | gekuppelt |
| ich | hatte | gekuppelt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekuppelt |
| er/sie/es | hatte | gekuppelt |
| wir | hatten | gekuppelt |
| ihr | hattet | gekuppelt |
| sie | hatten | gekuppelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.