verbeugen VERB возвр. гл.
verbeugen sich verbeugen:
| ich | verbeuge | mich |
|---|---|---|
| du | verbeugst | dich |
| er/sie/es | verbeugt | sich |
| wir | verbeugen | uns |
| ihr | verbeugt | euch |
| sie | verbeugen | sich |
| ich | verbeugte | mich |
|---|---|---|
| du | verbeugtest | dich |
| er/sie/es | verbeugte | sich |
| wir | verbeugten | uns |
| ihr | verbeugtet | euch |
| sie | verbeugten | sich |
| ich | habe | mich | verbeugt |
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | verbeugt |
| er/sie/es | hat | sich | verbeugt |
| wir | haben | uns | verbeugt |
| ihr | habt | euch | verbeugt |
| sie | haben | sich | verbeugt |
| ich | hatte | mich | verbeugt |
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | verbeugt |
| er/sie/es | hatte | sich | verbeugt |
| wir | hatten | uns | verbeugt |
| ihr | hattet | euch | verbeugt |
| sie | hatten | sich | verbeugt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.