I. verkeilen VERB перех.
- verkeilen
-
II. verkeilen VERB возвр. гл.
verkeilen sich verkeilen:
- sich verkeilen
-
| ich | verkeile |
|---|---|
| du | verkeilst |
| er/sie/es | verkeilt |
| wir | verkeilen |
| ihr | verkeilt |
| sie | verkeilen |
| ich | verkeilte |
|---|---|
| du | verkeiltest |
| er/sie/es | verkeilte |
| wir | verkeilten |
| ihr | verkeiltet |
| sie | verkeilten |
| ich | habe | verkeilt |
|---|---|---|
| du | hast | verkeilt |
| er/sie/es | hat | verkeilt |
| wir | haben | verkeilt |
| ihr | habt | verkeilt |
| sie | haben | verkeilt |
| ich | hatte | verkeilt |
|---|---|---|
| du | hattest | verkeilt |
| er/sie/es | hatte | verkeilt |
| wir | hatten | verkeilt |
| ihr | hattet | verkeilt |
| sie | hatten | verkeilt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.