vorausgegangen ПРИЛ.
- vorausgegangen (vorig) неизм.
- προηγούμενος неизм.
voraus|gehen irr VERB неперех. +sein
1. vorausgehen (vorgehen):
2. vorausgehen (sich vorher ereignen):
| ich | gehe | voraus |
|---|---|---|
| du | gehst | voraus |
| er/sie/es | geht | voraus |
| wir | gehen | voraus |
| ihr | geht | voraus |
| sie | gehen | voraus |
| ich | ging | voraus |
|---|---|---|
| du | gingst | voraus |
| er/sie/es | ging | voraus |
| wir | gingen | voraus |
| ihr | gingt | voraus |
| sie | gingen | voraus |
| ich | bin | vorausgegangen |
|---|---|---|
| du | bist | vorausgegangen |
| er/sie/es | ist | vorausgegangen |
| wir | sind | vorausgegangen |
| ihr | seid | vorausgegangen |
| sie | sind | vorausgegangen |
| ich | war | vorausgegangen |
|---|---|---|
| du | warst | vorausgegangen |
| er/sie/es | war | vorausgegangen |
| wir | waren | vorausgegangen |
| ihr | wart | vorausgegangen |
| sie | waren | vorausgegangen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.