tangieren* [taŋˈgi:rən] ГЛ. перех.
1. tangieren высок., лит. (berühren):
- tangieren
-
2. tangieren МАТЕМ.:
- tangieren
-
| ich | tangiere |
|---|---|
| du | tangierst |
| er/sie/es | tangiert |
| wir | tangieren |
| ihr | tangiert |
| sie | tangieren |
| ich | tangierte |
|---|---|
| du | tangiertest |
| er/sie/es | tangierte |
| wir | tangierten |
| ihr | tangiertet |
| sie | tangierten |
| ich | habe | tangiert |
|---|---|---|
| du | hast | tangiert |
| er/sie/es | hat | tangiert |
| wir | haben | tangiert |
| ihr | habt | tangiert |
| sie | haben | tangiert |
| ich | hatte | tangiert |
|---|---|---|
| du | hattest | tangiert |
| er/sie/es | hatte | tangiert |
| wir | hatten | tangiert |
| ihr | hattet | tangiert |
| sie | hatten | tangiert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.