beschnụ̈ffeln* ГЛ. перех., возвр. гл.
1. beschnüffeln (an etw schnüffeln) (Hund):
- [sich] beschnüffeln
-
2. beschnüffeln разг. (kennen lernen):
- beschnüffeln Umgebung
-
3. beschnüffeln разг. (bespitzeln):
- beschnüffeln
-
- beschnüffeln
-
| ich | beschnüffle / beschnüffele |
|---|---|
| du | beschnüffelst |
| er/sie/es | beschnüffelt |
| wir | beschnüffeln |
| ihr | beschnüffelt |
| sie | beschnüffeln |
| ich | beschnüffelte |
|---|---|
| du | beschnüffeltest |
| er/sie/es | beschnüffelte |
| wir | beschnüffelten |
| ihr | beschnüffeltet |
| sie | beschnüffelten |
| ich | habe | beschnüffelt |
|---|---|---|
| du | hast | beschnüffelt |
| er/sie/es | hat | beschnüffelt |
| wir | haben | beschnüffelt |
| ihr | habt | beschnüffelt |
| sie | haben | beschnüffelt |
| ich | hatte | beschnüffelt |
|---|---|---|
| du | hattest | beschnüffelt |
| er/sie/es | hatte | beschnüffelt |
| wir | hatten | beschnüffelt |
| ihr | hattet | beschnüffelt |
| sie | hatten | beschnüffelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- [sich] beschnüffeln