flani̱e̱ren* [flaˈniːrən] ГЛ. неперех. +haben o sein
flanieren durch die Straßen:
- flanieren
-
- flanieren
-
| ich | flaniere |
|---|---|
| du | flanierst |
| er/sie/es | flaniert |
| wir | flanieren |
| ihr | flaniert |
| sie | flanieren |
| ich | flanierte |
|---|---|
| du | flaniertest |
| er/sie/es | flanierte |
| wir | flanierten |
| ihr | flaniertet |
| sie | flanierten |
| ich | bin | flaniert |
|---|---|---|
| du | bist | flaniert |
| er/sie/es | ist | flaniert |
| wir | sind | flaniert |
| ihr | seid | flaniert |
| sie | sind | flaniert |
| ich | war | flaniert |
|---|---|---|
| du | warst | flaniert |
| er/sie/es | war | flaniert |
| wir | waren | flaniert |
| ihr | wart | flaniert |
| sie | waren | flaniert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.