flụnkern [ˈflʊŋkɐn] ГЛ. неперех. разг.
- flunkern
- bujać разг.
| ich | flunkere |
|---|---|
| du | flunkerst |
| er/sie/es | flunkert |
| wir | flunkern |
| ihr | flunkert |
| sie | flunkern |
| ich | flunkerte |
|---|---|
| du | flunkertest |
| er/sie/es | flunkerte |
| wir | flunkerten |
| ihr | flunkertet |
| sie | flunkerten |
| ich | habe | geflunkert |
|---|---|---|
| du | hast | geflunkert |
| er/sie/es | hat | geflunkert |
| wir | haben | geflunkert |
| ihr | habt | geflunkert |
| sie | haben | geflunkert |
| ich | hatte | geflunkert |
|---|---|---|
| du | hattest | geflunkert |
| er/sie/es | hatte | geflunkert |
| wir | hatten | geflunkert |
| ihr | hattet | geflunkert |
| sie | hatten | geflunkert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.