fọrt|kommen ГЛ. неперех. +sein
1. fortkommen (sich entfernen):
4. fortkommen (abhanden kommen):
-  fortkommen
 -  ginąć [св. z‑]
 
Fọrtkommen <‑s, мн. отсут. > СУЩ. ср. (Karriere)
| ich | komme | fort | 
|---|---|---|
| du | kommst | fort | 
| er/sie/es | kommt | fort | 
| wir | kommen | fort | 
| ihr | kommt | fort | 
| sie | kommen | fort | 
| ich | kam | fort | 
|---|---|---|
| du | kamst | fort | 
| er/sie/es | kam | fort | 
| wir | kamen | fort | 
| ihr | kamt | fort | 
| sie | kamen | fort | 
| ich | bin | fortgekommen | 
|---|---|---|
| du | bist | fortgekommen | 
| er/sie/es | ist | fortgekommen | 
| wir | sind | fortgekommen | 
| ihr | seid | fortgekommen | 
| sie | sind | fortgekommen | 
| ich | war | fortgekommen | 
|---|---|---|
| du | warst | fortgekommen | 
| er/sie/es | war | fortgekommen | 
| wir | waren | fortgekommen | 
| ihr | wart | fortgekommen | 
| sie | waren | fortgekommen | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- berufliches Fortkommen