schme̱i̱cheln [ˈʃmaɪçəln] ГЛ. неперех.
1. schmeicheln (loben, gefallen):
| ich | schmeichle / schmeichele |
|---|---|
| du | schmeichelst |
| er/sie/es | schmeichelt |
| wir | schmeicheln |
| ihr | schmeichelt |
| sie | schmeicheln |
| ich | schmeichelte |
|---|---|
| du | schmeicheltest |
| er/sie/es | schmeichelte |
| wir | schmeichelten |
| ihr | schmeicheltet |
| sie | schmeichelten |
| ich | habe | geschmeichelt |
|---|---|---|
| du | hast | geschmeichelt |
| er/sie/es | hat | geschmeichelt |
| wir | haben | geschmeichelt |
| ihr | habt | geschmeichelt |
| sie | haben | geschmeichelt |
| ich | hatte | geschmeichelt |
|---|---|---|
| du | hattest | geschmeichelt |
| er/sie/es | hatte | geschmeichelt |
| wir | hatten | geschmeichelt |
| ihr | hattet | geschmeichelt |
| sie | hatten | geschmeichelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.