schikani̱e̱ren* [ʃikaˈniːrən] ГЛ. перех.
I. sponta̱n [ʃpɔnˈtaːn] ПРИЛ.
spontan Entschluss, Aktion:
II. sponta̱n [ʃpɔnˈtaːn] НАРЕЧ.
spontan zustimmen:
| ich | spotte |
|---|---|
| du | spottest |
| er/sie/es | spottet |
| wir | spotten |
| ihr | spottet |
| sie | spotten |
| ich | spottete |
|---|---|
| du | spottetest |
| er/sie/es | spottete |
| wir | spotteten |
| ihr | spottetet |
| sie | spotteten |
| ich | habe | gespottet |
|---|---|---|
| du | hast | gespottet |
| er/sie/es | hat | gespottet |
| wir | haben | gespottet |
| ihr | habt | gespottet |
| sie | haben | gespottet |
| ich | hatte | gespottet |
|---|---|---|
| du | hattest | gespottet |
| er/sie/es | hatte | gespottet |
| wir | hatten | gespottet |
| ihr | hattet | gespottet |
| sie | hatten | gespottet |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.