fertig [ˈfɛrtɪç] ПРИЛ.
1. fertig (bereit):
2. fertig (beendet, vollendet):
fertigen [ˈfɛrtɪgən] ГЛ. перех.
| ich | fertige | 
|---|---|
| du | fertigst | 
| er/sie/es | fertigt | 
| wir | fertigen | 
| ihr | fertigt | 
| sie | fertigen | 
| ich | fertigte | 
|---|---|
| du | fertigtest | 
| er/sie/es | fertigte | 
| wir | fertigten | 
| ihr | fertigtet | 
| sie | fertigten | 
| ich | habe | gefertigt | 
|---|---|---|
| du | hast | gefertigt | 
| er/sie/es | hat | gefertigt | 
| wir | haben | gefertigt | 
| ihr | habt | gefertigt | 
| sie | haben | gefertigt | 
| ich | hatte | gefertigt | 
|---|---|---|
| du | hattest | gefertigt | 
| er/sie/es | hatte | gefertigt | 
| wir | hatten | gefertigt | 
| ihr | hattet | gefertigt | 
| sie | hatten | gefertigt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
