I. kommandieren [kɔmanˈdi:rən] ГЛ. перех.
1. kommandieren (Truppen):
-
- кома́ндовать нсв.
2. kommandieren (entsenden):
-
- командирова́ть нсв./св.
II. kommandieren [kɔmanˈdi:rən] ГЛ. неперех.
1. kommandieren (Kommandeur sein):
2. kommandieren (Befehle erteilen):
3. kommandieren (befehlen):
| ich | kommandiere |
|---|---|
| du | kommandierst |
| er/sie/es | kommandiert |
| wir | kommandieren |
| ihr | kommandiert |
| sie | kommandieren |
| ich | kommandierte |
|---|---|
| du | kommandiertest |
| er/sie/es | kommandierte |
| wir | kommandierten |
| ihr | kommandiertet |
| sie | kommandierten |
| ich | habe | kommandiert |
|---|---|---|
| du | hast | kommandiert |
| er/sie/es | hat | kommandiert |
| wir | haben | kommandiert |
| ihr | habt | kommandiert |
| sie | haben | kommandiert |
| ich | hatte | kommandiert |
|---|---|---|
| du | hattest | kommandiert |
| er/sie/es | hatte | kommandiert |
| wir | hatten | kommandiert |
| ihr | hattet | kommandiert |
| sie | hatten | kommandiert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.