rumgurken разг.
rumgurken → herumgurken
herumgurken ГЛ. неперех. разг.
| ich | gurke | rum |
|---|---|---|
| du | gurkst | rum |
| er/sie/es | gurkt | rum |
| wir | gurken | rum |
| ihr | gurkt | rum |
| sie | gurken | rum |
| ich | gurkte | rum |
|---|---|---|
| du | gurktest | rum |
| er/sie/es | gurkte | rum |
| wir | gurkten | rum |
| ihr | gurktet | rum |
| sie | gurkten | rum |
| ich | habe | rumgegurkt |
|---|---|---|
| du | hast | rumgegurkt |
| er/sie/es | hat | rumgegurkt |
| wir | haben | rumgegurkt |
| ihr | habt | rumgegurkt |
| sie | haben | rumgegurkt |
| ich | hatte | rumgegurkt |
|---|---|---|
| du | hattest | rumgegurkt |
| er/sie/es | hatte | rumgegurkt |
| wir | hatten | rumgegurkt |
| ihr | hattet | rumgegurkt |
| sie | hatten | rumgegurkt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.