I. streuen [ˈʃtrɔɪən] ГЛ. перех.
1. streuen (hinstreuen):
II. streuen [ˈʃtrɔɪən] ГЛ. неперех.
2. streuen (Geschosse aufsplittern) Schusswaffe:
- streuen
-
| ich | streue |
|---|---|
| du | streust |
| er/sie/es | streut |
| wir | streuen |
| ihr | streut |
| sie | streuen |
| ich | streute |
|---|---|
| du | streutest |
| er/sie/es | streute |
| wir | streuten |
| ihr | streutet |
| sie | streuten |
| ich | habe | gestreut |
|---|---|---|
| du | hast | gestreut |
| er/sie/es | hat | gestreut |
| wir | haben | gestreut |
| ihr | habt | gestreut |
| sie | haben | gestreut |
| ich | hatte | gestreut |
|---|---|---|
| du | hattest | gestreut |
| er/sie/es | hatte | gestreut |
| wir | hatten | gestreut |
| ihr | hattet | gestreut |
| sie | hatten | gestreut |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.