verrannt ГЛ.
verrannt прич. прош. вр. von verrennen
verrennen* ГЛ. возвр. гл. неправ.
-  
 -  s'obstiner dans qc
 
verrennen* ГЛ. возвр. гл. неправ.
-  
 -  s'obstiner dans qc
 
| ich | verrenne | mich | 
|---|---|---|
| du | verrennst | dich | 
| er/sie/es | verrennt | sich | 
| wir | verrennen | uns | 
| ihr | verrennt | euch | 
| sie | verrennen | sich | 
| ich | verrannte | mich | 
|---|---|---|
| du | verranntest | dich | 
| er/sie/es | verrannte | sich | 
| wir | verrannten | uns | 
| ihr | verranntet | euch | 
| sie | verrannten | sich | 
| ich | habe | mich | verrannt | 
|---|---|---|---|
| du | hast | dich | verrannt | 
| er/sie/es | hat | sich | verrannt | 
| wir | haben | uns | verrannt | 
| ihr | habt | euch | verrannt | 
| sie | haben | sich | verrannt | 
| ich | hatte | mich | verrannt | 
|---|---|---|---|
| du | hattest | dich | verrannt | 
| er/sie/es | hatte | sich | verrannt | 
| wir | hatten | uns | verrannt | 
| ihr | hattet | euch | verrannt | 
| sie | hatten | sich | verrannt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.