weg|kriegen
wegkriegen → wegbekommen
weg|bekommen* ГЛ. перех. неправ. разг.
-  wegbekommen (Fleck, Kratzer)
 -  
 
| ich | kriege | weg | 
|---|---|---|
| du | kriegst | weg | 
| er/sie/es | kriegt | weg | 
| wir | kriegen | weg | 
| ihr | kriegt | weg | 
| sie | kriegen | weg | 
| ich | kriegte | weg | 
|---|---|---|
| du | kriegtest | weg | 
| er/sie/es | kriegte | weg | 
| wir | kriegten | weg | 
| ihr | kriegtet | weg | 
| sie | kriegten | weg | 
| ich | habe | weggekriegt | 
|---|---|---|
| du | hast | weggekriegt | 
| er/sie/es | hat | weggekriegt | 
| wir | haben | weggekriegt | 
| ihr | habt | weggekriegt | 
| sie | haben | weggekriegt | 
| ich | hatte | weggekriegt | 
|---|---|---|
| du | hattest | weggekriegt | 
| er/sie/es | hatte | weggekriegt | 
| wir | hatten | weggekriegt | 
| ihr | hattet | weggekriegt | 
| sie | hatten | weggekriegt | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.