przekląć <-klnie, повел. -klnij>
przekląć св. of przeklinać
I. przeklinać <св. przekląć> ГЛ. перех.
1. przeklinać (rzucić klątwę):
2. przeklinać (nie móc odżałować):
- przeklinać swój los, stratę, posunięcie
-
II. przeklinać <св. przekląć> ГЛ. неперех.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Żołnierze przeklinali, walili kolbami karabinów w boki wagonów, ale nie można było powstrzymać śpiewu.
pl.wikipedia.org Bohaterowie wychowują się w dysfunkcyjnych rodzinach, piją alkohol, palą papierosy, idą do łóżka z niewłaściwymi osobami, przeklinają, nie potrafią odnaleźć siebie.
pl.wikipedia.org Pozbawiony złudzeń i przeklinając moralny upadek swoich rodaków szuka schronienia w malutkim pokoiku przy dziedzińcu miejscowej świątyni.
pl.wikipedia.org Każdy, kto czuje w sobie polską krew, przeklina go – niech więc wyrzeknie się go własna jego żona i dziecko.
pl.wikipedia.org Demon, który nawet gdy pragnął dobra, przyczynił się do zła i sprowadził nieszczęście na ukochaną osobę, ostatecznie przeklina swój beznadziejny los.
pl.wikipedia.org