wyczyn <род. -nu> СУЩ. м.
1. wyczyn (osiągnięcie):
- wyczyn
-
2. wyczyn (wybryk):
- wyczyn
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try using a different entry.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Valic planował dokonać swojego wyczynu w 82 dni, na drodze stanęły mu jednak warunki pogodowe.
pl.wikipedia.org Do końca sezonu nikt inny nie zdołał powtórzyć tego wyczynu.
pl.wikipedia.org W 1997 roku powtórzył ten wyczyn i został wtedy po raz drugi wicemistrzem kraju.
pl.wikipedia.org Wyczyn ten miała okazję powtórzyć w sezonie 2009/10, jednak kontuzja nogi wyeliminowała ją z gry na kilka miesięcy.
pl.wikipedia.org Początkowo wyczyn ten planowano na 28 maja 2005.
pl.wikipedia.org