dysharmonia <род. -ii> СУЩ. ж.
1. dysharmonia офиц. (brak harmonii):
- dysharmonia
- desarmonía ж.
2. dysharmonia МУЗ.:
- dysharmonia
- inarmonía ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W muzyce poważnej były to kompozycje współczesne, oparte na dysharmonii i dysonansie, w jazzie powstanie free jazzu, w malarstwie zaś sztuka abstrakcyjna.
pl.wikipedia.org Ich poważnym mankamentem było nieprzestrzeganie pierwotnych założeń projektowych, owocujące pewnym zwiększeniem dysharmonii i dysfunkcjonalności założenia.
pl.wikipedia.org Ludźmi z taką dysharmonią miałyby targać prymitywne popędy, mieliby chcieć silniejszych doznań, przez co za bardzo przywiązywaliby się do seksu oraz wszelkich używek.
pl.wikipedia.org Powodem miało być nieoczekiwane przejście tematyki wsi, z jej wyraźnie zaznaczonymi postawami, do przestrzeni miejskiej naznaczonej polityką i intrygami, co powodowało kompozycyjną dysharmonię.
pl.wikipedia.org Dysharmonia ośrodka miałaby objawiać się ciągłym szukaniem przyjemności, które nigdy nie jest uwieńczone spełnieniem.
pl.wikipedia.org