Переводы „eremita“ в словаре испанско » польский

eremita

eremita(-tka) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Erem, eremitorium, ermitaż (z łac. eremitorium), pustelnia (z ros. пустынь) – klasztor pustelniczy, miejsce zamieszkania eremitów, klasztor zakonników żyjących w odosobnieniu, klasztor mnichów prowadzących pustelnicze życie.

pl.wikipedia.org

Początkowo podlegał augustianom eremitom, a w 1530 r. przejęty został przez franciszkanów.

pl.wikipedia.org

Pierwszymi ofiarami antykatolickiej nagonki byli eremici z zakonu kartuzów.

pl.wikipedia.org

Obok skały znajdowała się dawniej pustelnia, zamieszkiwana przez eremitów do 1950 roku, której pozostałości można znaleźć do dzisiaj.

pl.wikipedia.org

Wspomnienie o świątobliwym życiu eremity przetrwało wśród okolicznej ludności bardzo silnie i przejawia się w legendach.

pl.wikipedia.org

Tam naśladowała surowe, samotne życie eremitów, żywiąc się korzonkami traw pustynnych.

pl.wikipedia.org

Tam wiódł ascetyczne życie, ale nie wycofał się zupełnie ze społeczeństwa, dlatego też nie można go nazywać eremitą.

pl.wikipedia.org

Był pierwszym mnichem, który poddał doświadczenie eremity systematycznej i wnikliwej refleksji teologicznej.

pl.wikipedia.org

Bardzo szybko do eremitów franciszkańskich przyłączali się nowi naśladowcy.

pl.wikipedia.org

Eremici wywarli wpływ na tworzenie się zakonów o surowej regule takich jak karmelici i kartuzi oraz kameduli.

pl.wikipedia.org