nabój <род. -boju; мн. род. -boi [lub -bojów]> СУЩ. м.
- nabój
- cartucho м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zasilanie odbywa się z umieszczonego równolegle pod lufą stałego magazynka rurowego o pojemności 6 lub 9 naboi, w zależności od wersji.
pl.wikipedia.org Komora nabojowa – tylna część przewodu lufy lub otwór w bębnie rewolwerowym, w której umieszcza się nabój.
pl.wikipedia.org Uzbrojenie uzupełniał jeden karabin maszynowy z zapasem amunicji wynoszącym 150 naboi.
pl.wikipedia.org Chęć zwiększenia mocy niszczącej pocisków spowodowała, że nabój 15 × 96 przekonstruowano, zwiększając średnicę szyjki łuski do 20 mm i skracając łuskę.
pl.wikipedia.org W artylerii: żołnierz wchodzący w skład obsługi pojedynczego artyleryjskiego środka walki (działonu), wprowadzający pocisk lub nabój do komory nabojowej w celu oddania strzału.
pl.wikipedia.org