oświadczyć
oświadczyć dk. od oświadczać:
I. oświadczać < св. oświadczyć> ГЛ. перех.
II. oświadczać < св. oświadczyć> ГЛ. возвр. гл.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pochłonięty pracą nad maszyną do podróży w czasie nie zwraca uwagi na wyznania żony, która oświadcza, że go zdradziła i wyjeżdża z kochankiem.
pl.wikipedia.org Siveno oświadcza, że będzie nadal przy nim i, jeśli to konieczne, będzie walczyć o swoje prawa.
pl.wikipedia.org Swoje zeznania odwołał jednak pod koniec postępowania przygotowawczego, oświadczając, że jest niewinny.
pl.wikipedia.org Trzy miesiące później piosenkarka ujawniła rzeczy o planach dotyczących tournée, oświadczając, że jej współpracownicy „zaczęli już wszystko”.
pl.wikipedia.org Na koniec podmiot liryczny oświadcza, że milczenie jest jednak najlepszym rozwiązaniem, gdyż ich miłość nie wymaga słownej pochwały.
pl.wikipedia.org