panować ГЛ. неперех.
4. panować св. za- (szerzyć się):
- panować terror, zwyczaje
-
5. panować св. za- cisza:
- panować
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Panujące w kościele warunki były fatalne – panował ogromny tłok, brakowało wody, żywności oraz pomocy lekarskiej dla rannych i chorych.
pl.wikipedia.org Do ok. 1910 roku na terenie ziemi wieluńskiej panowała moda na czepce „zwykłe”.
pl.wikipedia.org Równowaga hydrostatyczna jest ważnym pojęciem w astrofizyce – w każdej warstwie gwiazdy musi panować równowaga hydrostatyczna, przez co gwiazda ani nie imploduje, ani nie eksploduje.
pl.wikipedia.org Suizei panował w latach 581 p.n.e.-549 p.n.e.
pl.wikipedia.org Oznaczenie „superziemia” nie oznacza, że z pewnością na powierzchni planety panują warunki zbliżone do ziemskich.
pl.wikipedia.org