I. wlec <wlokę, -cze; прош. вр. wlókł, wlokła, -ekli> ГЛ. перех.
II. wlec <wlokę, -cze; прош. вр. wlókł, wlokła, -ekli> ГЛ. возвр. гл. wlec się
1. wlec (poruszać się powoli):
- wlec się osoba, pojazd
-
2. wlec:
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Od tego czasu rzecz wlecze się przez mapy i przewodniki, a lokalizacja obiektu, jak była, tak i jest niejasna.
pl.wikipedia.org Tych, których nie mieli siły iść, zmuszano do biegu włóczniami i kamieniami; innych wleczono za nogi lub przy pomocy lin.
pl.wikipedia.org Polska nazwa tego rodzaju broni wywodzi się od zwyczaju troczenia jej do łęku siodła końskiego w taki sposób, że zwisając w dół często wlokła się po ziemi.
pl.wikipedia.org W wyniku tej klęski powstanie kozackie upadło (choć drobne walki wlokły się jeszcze przez kilka tygodni po bitwie).
pl.wikipedia.org Nie straciłem przytomności ani odwagi — widziałem co się dzieje: że uderzony pufrem lokomotywy zostałem, że wlecze mnie maszyna parę kroków, widzę popielnik pod maszyną, czuję, jak zdziera mi ciało tułowia.
pl.wikipedia.org