zaowocować
zaowocować dk. od owocować:
owocować <-cuje св. za-> ГЛ. неперех.
1. owocować (wydawać owoce):
2. owocować (skutkować):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zanik tradycyjnego dress codu owocuje jednak stworzeniem innego, właściwego dla tej grupy osób.
pl.wikipedia.org Ponieważ przeniesienie z jednego układu do drugiego (w układzie biegunowym) owocuje jedynie zmianą kąta wektora.
pl.wikipedia.org Podejmowane przez jego studentów badania (m.in. w oparciu o często nieznanie wcześniej lokalne źródła archiwalne i zbiory kościelne) owocowały niejednokrotnie nowymi ustaleniami naukowymi.
pl.wikipedia.org Wegetację zaczyna wcześnie i wcześnie też zaczyna kwitnąć i owocować.
pl.wikipedia.org Dobrze owocuje przy średnim cięciu na 6-8 pąków.
pl.wikipedia.org