Переводы „ławnik“ в словаре польско » немецкий

ławnik <род. ‑a, мн. ‑icy> [wavɲik] СУЩ. м. ЮРИД.

ławnik

Schöffe(Schöffin) м. (ж.)

ławnik

Laienrichter(in) м. (ж.)

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Z biegiem czasu patrycjusze obsadzili swoimi przedstawicielami także urzędy ławników.

pl.wikipedia.org

Jego przedstawiciele zwani „sławetnymi” piastowali najwyższe urzędy: wójta, burmistrza i ławników.

pl.wikipedia.org

Od 1919 radca miejski i ławnik, a także był członkiem deputacji szkolnej magistratu.

pl.wikipedia.org

W latach 1389, 1393–1394, 1396 piastował godność seniora rady, a w 1395 pierwszego ławnika.

pl.wikipedia.org

W skład sądu wchodził landwójt wraz z 11 ławnikami, 5 sołtysami wsi królewskich i 2 mieszczanami.

pl.wikipedia.org

Sprawował szereg urzędów w mieście: starszego ławnika, pisarza miejskiego, landwójta.

pl.wikipedia.org

Radny obejmując stanowisko wójta, podwójciego lub ławnika, tracił mandat radnego.

pl.wikipedia.org

W latach 1322–1351 zasiadał w ławach i w radzie, gdzie w 1346 uzyskał godność seniora rady, a w 1349–1351 był pierwszym ławnikiem.

pl.wikipedia.org

W latach 1576–1582 prowadził sądową kancelarię wójta lubelskiego, a w 1583 r. został ławnikiem.

pl.wikipedia.org

Wcześniej, bo w 1494 ławnicy zasądzili konfiskatę jego majątku na rzecz wierzycieli.

pl.wikipedia.org