Переводы „świętokradca“ в словаре польско » немецкий

świętokradca <род. ‑cy, мн. ‑cy> [ɕfjentokrattsa] СУЩ. м. склон. jak f w lp

1. świętokradca РЕЛИГ.:

świętokradca

Kirchenschänder(in) м. (ж.)

2. świętokradca (osoba znieważająca jakąś świętość):

świętokradca

Frevler(in) м. (ж.) высок.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Sąd jedenastu (hendeka), właściwy ds. rozbójników, nocnych złodziei, świętokradców itp.

pl.wikipedia.org

Licyniusz umyka na wiadomość, że jego zamiary zostały odkryte, a lud zbliża się do świątyni, by ukarać świętokradców.

pl.wikipedia.org

Do tego zaliczyć należy również przeróżnej maści banitów, renegatów, świętokradców, którzy uciekli ze swoich krain spod katowskiego topora.

pl.wikipedia.org