apodyktyczny [apodɨktɨtʃnɨ] ПРИЛ. высок.
1. apodyktyczny (despotyczny):
- apodyktyczny charakter, ton
-
- apodyktyczny charakter, ton
-
2. apodyktyczny (narzucający swoje zdanie):
- apodyktyczny człowiek
-
- apodyktyczny człowiek
-
3. apodyktyczny МАТЕМ. (wyrażający konieczność):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Nerwowa i apodyktyczna, przez co ma niewielu przyjaciół.
pl.wikipedia.org Jego apodyktyczny charakter doprowadził do konfliktu z baronami.
pl.wikipedia.org Bardzo apodyktyczny, narzucający innym swą wolę, ale też niezwykle inteligentny muzyk, gitarzysta-wirtuoz.
pl.wikipedia.org Jest osobą wesołą i głośną, ale też apodyktyczną i czasem nieprzyjemną i potrafi zajść za skórę innym, zwłaszcza gdy narzuca innym swe standardy.
pl.wikipedia.org Jako pedagog i animator, pomocnik i doradca młodych, organizator grup i wspólnot wraz z wiekiem stawał się coraz mniej apodyktyczny i coraz bardziej tolerancyjny.
pl.wikipedia.org