awanturnictwo <род. ‑wa, мн. отсут. > [avanturɲitstfo] СУЩ. ср. высок.
1. awanturnictwo:
-
- Streitsucht ж.
-
- Randalismus м.
2. awanturnictwo (ryzykowna, prowokująca działalność):
- awanturnictwo
- Abenteurertum ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Chuligaństwo – awanturnictwo, zachowanie charakteryzujące się lekceważeniem norm życia społecznego oraz obowiązującego porządku prawnego najczęściej o charakterze przestępczym.
pl.wikipedia.org W młodości słynął z zawadiactwa, awanturnictwa i hulanki.
pl.wikipedia.org Jego dyktatura ma być tamą dla warcholstwa i awanturnictwa.
pl.wikipedia.org Znana była z czarującej osobowości, inteligencji, dużej kultury i wiedzy, daru obserwacji, dobrej pamięci, łatwości pisania i trafiania w gust czytelników, ale także z ostrego języka i awanturnictwa politycznego.
pl.wikipedia.org Jego życie artystyczne i osobiste splatało się z burzliwą historią ojczystego kraju; spotykał się z uwielbieniem, ale też zarzucano mu awanturnictwo, nadużywanie alkoholu oraz skandale alkowy.
pl.wikipedia.org