Переводы „awanturnik“ в словаре польско » немецкий

awanturnik (-ica) <род. ‑a, мн. ‑icy> [avanturɲik] СУЩ. м. (ж.)

awanturnik (-ica)

Randalierer(in) м. (ж.)

awanturnik (-ica)

Krawallmacher(in) м. (ж.) уничиж. разг.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Tymczasem w sercu awanturnika wzbudza to dodatkową ciekawość, nie jest on przecież tchórzem.

pl.wikipedia.org

Pasek był pieniaczem i awanturnikiem procesującym się osiemnastokrotnie, pięciokrotnie skazanym na banicję, a w 1700 r. na infamię.

pl.wikipedia.org

Termin stalker funkcjonuje obecnie w kulturze masowej (oprócz swojego głównego znaczenia czyli prześladowcy) na określenie specyficznego rodzaju awanturnika, poszukiwacza i militarysty.

pl.wikipedia.org

Jego nieco chłopięca uroda sprawiła, że najchętniej obsadzano go w rolach nieco landrynkowatych kochanków lub romantycznych awanturników.

pl.wikipedia.org

Zyskał sobie reputację awanturnika, gdyż zwalczał inne sekty nie szczędząc im złośliwości i obelg.

pl.wikipedia.org

Lokalni zarządcy zirydzcy, wodzowie arabskich koczowników i inni awanturnicy zaczęli tworzyć własne państewka i dynastie.

pl.wikipedia.org

Podbój prowadzili przedsiębiorczy i ambitni konkwistadorzy hiszpańscy, kierujący niewielkimi, lecz dobrze wyposażonymi i zaprawionymi w bojach oddziałami żołnierzy-awanturników, żądnych łupów i przygód.

pl.wikipedia.org