I. błyszczeć <‑czy; прош. вр. błyszcz
св. za‑> [bwɨʃtʃetɕ] ГЛ. неперех.
1. błyszczeć:
2. błyszczeć перенос. (wyróżniać się):
II. błyszczeć <‑czy; прош. вр. błyszcz> [bwɨʃtʃetɕ] ГЛ. возвр. гл.
błyszczeć → błyszczeć
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wrzało od pogłosek, że brytyjskie materiały błyszczą, bo są nacierane zakazanym przez obie religie tłuszczem zwierzęcym.
pl.wikipedia.org Wiradź („królujący, rządzący, jaśniejący”, „ten, który błyszczy”) – w mitologii indyjskiej imię dla połowicznej istoty boga, personifikacji prapoczątku lub stwórcy jak też praczłowieka.
pl.wikipedia.org Tak np. jego akty błyszczą metalicznie i są namalowane prawie fotograficznie.
pl.wikipedia.org Oprócz tego głowa czarnogłówki jest nieco większa i szersza, na której czapeczka nie błyszczy.
pl.wikipedia.org Szkło z odpowiednią fakturą błyszczało jak powierzchnia sopla lodu.
pl.wikipedia.org