Переводы „bezdźwięczność“ в словаре польско » немецкий

bezdźwięczność <род. ‑ści, мн. отсут. > [bezdʑvjentʃnoɕtɕ] СУЩ. ж.

1. bezdźwięczność (pozbawienie dźwięczności):

bezdźwięczność

Klanglosigkeit ж.

bezdźwięczność

Lautlosigkeit ж.

2. bezdźwięczność ЛИНГВ.:

bezdźwięczność

Stimmlosigkeit ж.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Może dotyczyć różnych obszarów funkcjonalnych – np. w fonetyce bezdźwięczności i dźwięczności (tom – dom), w którym to przypadku zastąpienie jednego elementu elementem opozycyjnym idzie w parze ze zmianą znaczenia.

pl.wikipedia.org

Cecha braku tak zdefiniowanej dźwięczności, charakteryzująca głoskę [t], nazywa się bezdźwięcznością.

pl.wikipedia.org

W pewnych przypadkach dopełnienie bliższe i dalsze odróżniane są poprzez opozycję dźwięczność/bezdźwięczność.

pl.wikipedia.org

Symbol ten pochodzi od znaku ⟨n⟩ (spółgłoska nosowa dziąsłowa) i znaku diakrytycznego oznaczającego bezdźwięczność.

pl.wikipedia.org