bezdźwięczny [bezdʑvjentʃnɨ] ПРИЛ.
1. bezdźwięczny (głuchy):
2. bezdźwięczny ЛИНГВ.:
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Oznacza dźwięk [ʂ], tj. spółgłoskę szczelinową z retrofleksją bezdźwięczną.
pl.wikipedia.org Używana jest do oznaczenia dźwięków [ʂ], tj. spółgłoski szczelinowej z retrofleksją bezdźwięcznej oraz [ɕ], tj. spółgłoski szczelinowej dziąsłowo-podniebiennej bezdźwięcznej.
pl.wikipedia.org I tak następująca po samogłosce spółgłoska dźwięczna wydłuża ją, a bezdźwięczna (lub /m/, /n/, /ŋ/, /l/ + bezdźwięczna) skraca, zwłaszcza gdy w zapisie jest podwojona.
pl.wikipedia.org Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.
pl.wikipedia.org Spółgłoski zwarte bezdźwięczne oraz [s] nie mogą znajdować się na końcu sylaby.
pl.wikipedia.org