Переводы „bezdźwięczny“ в словаре польско » немецкий

bezdźwięczny [bezdʑvjentʃnɨ] ПРИЛ.

1. bezdźwięczny (głuchy):

bezdźwięczny głos

klanglos

bezdźwięczny głos

lautlos

bezdźwięczny głos

tonlos

2. bezdźwięczny ЛИНГВ.:

spółgłoska bezdźwięczna

stimmloser Konsonant м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Oznacza dźwięk [ʂ], tj. spółgłoskę szczelinową z retrofleksją bezdźwięczną.

pl.wikipedia.org

Używana jest do oznaczenia dźwięków [ʂ], tj. spółgłoski szczelinowej z retrofleksją bezdźwięcznej oraz [ɕ], tj. spółgłoski szczelinowej dziąsłowo-podniebiennej bezdźwięcznej.

pl.wikipedia.org

I tak następująca po samogłosce spółgłoska dźwięczna wydłuża ją, a bezdźwięczna (lub /m/, /n/, /ŋ/, /l/ + bezdźwięczna) skraca, zwłaszcza gdy w zapisie jest podwojona.

pl.wikipedia.org

Spółgłoska szczelinowa podniebienna bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.

pl.wikipedia.org

Spółgłoski zwarte bezdźwięczne oraz [s] nie mogą znajdować się na końcu sylaby.

pl.wikipedia.org

Oznacza dźwięk [ħʷ], czyli uwargowioną spółgłoskę szczelinową gardłową bezdźwięczną.

pl.wikipedia.org

Taff et al. (2001: 234) we współczesnych wschodnioaleuckich praktycznie nie ma opozycji dźwięczne: bezdźwięczne przy nosowych, sybilantach i sonorantach.

pl.wikipedia.org

Spółgłoska szczelinowa wargowo-zębowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych.

pl.wikipedia.org

Spółgłoska uderzeniowa dziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku mowy, spotykany w niektórych językach naturalnych.

pl.wikipedia.org

Oznacza dźwięk [xʷ], czyli uwargowioną spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną bezdźwięczną.

pl.wikipedia.org