Переводы „buntownik“ в словаре польско » немецкий

buntownik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [buntovɲik] СУЩ. м. (ж.)

buntownik (-iczka)

Aufrührer(in) м. (ж.)

buntownik (-iczka)

Rebell(in) м. (ж.)

buntownik (-iczka) (na statku)

Meuterer м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Fiennes został wyciągnięty z więzienia i ścięty przez buntowników.

pl.wikipedia.org

Odmawiali oni obowiązkowej wówczas służby wojskowej i jako buntownicy byli tropieni i mordowani.

pl.wikipedia.org

W okresie studiów był buntownikiem, grał w zespole rockowym i był członkiem grupy uprawiającej czarną magię.

pl.wikipedia.org

Sułtan nie mógł jednak doprowadzić do sytuacji, w której buntownik byłby potraktowany jak równy mu władca i jego zdrada pozostałaby bez kary.

pl.wikipedia.org

Po klęsce utrzymywał przez parę lat tajne kontakty z północnokaukaskimi buntownikami.

pl.wikipedia.org

Oprócz tego chcemy, żeby podlegali ekskomunice na mocy samego faktu oraz karom jeszcze surowszym ci z buntowników, którzy się temu sprzeciwiają.

pl.wikipedia.org

Nastąpiło to w 1926, podczas studiów był nazywany buntownikiem ponieważ fascynowała go sztuka współczesna.

pl.wikipedia.org

Jego potężne wpływy niepokoiły dwór, dlatego w początkach września 1682 roku został ogłoszony buntownikiem i 17 (27) września zaocznie skazany na śmierć.

pl.wikipedia.org