bydlę <род. ‑cia, мн. ‑ta> [bɨdle] СУЩ. ср.
1. bydlę (krowa, cielę):
- bydlę
- Vieh ср.
2. bydlę разг. (zwierzę):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Biedrzeniec jest ulubioną i zdrową, i mleko sporzącą paszą dla bydląt.
pl.wikipedia.org Ranny potwór zjadłszy podstawione bydlę, trawiony ogniem od środka spadł na szczyt góry, a miejscowa ludność podpaliła wokół niego las.
pl.wikipedia.org Wodą tą smaruje się bydlęciu język a niebawem potem poczynają odchodzić wiatry i nastąpi wypróżnienie a bydlę zostanie uratowane.
pl.wikipedia.org Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go.
pl.wikipedia.org Rozmawiał z bydlętami, ptakami, rybami...
pl.wikipedia.org