Переводы „chwała“ в словаре польско » немецкий

chwała <род. ‑ły, мн. отсут. > [xfawa] СУЩ. ж.

1. chwała (sława):

chwała

Ruhm м.

zrobić coś ku czyjejś chwale

etw zu jds Ruhm machen

Bóg wezwał kogoś do swojej chwały

jd wurde von Gott abberufen

chwała Bogu!

Gottlob!

chwała Bogu!

Gott sei Dank!

2. chwała (honor):

chwała

Ehre ж.

poległ na polu chwały высок.

er fiel auf dem Felde der Ehre письм.

Примеры со словом chwała

przemijalna chwała

vergänglicher Ruhm м.

chwała Bogu!

Gott sei Dank!

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter м.

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Przeciwnie, krytycy wyśmiali jego bizantyjski przepych, prymitywizm i średniowieczny styl, uwieczniający rządzących w pełni ich chwały.

pl.wikipedia.org

Warunkiem wygranej jest zdobycie większej ilości punktów chwały.

pl.wikipedia.org

Barwa błękitna to również patriotyzm, chwała i zwycięstwo.

pl.wikipedia.org

Spośród ponad stu zamordowanych jezuitów do chwały ołtarzy wyniesieni zostali męczennicy którzy padli ofiarą prześladowań religijnych nie rezygnując z apostolatu mimo narastającego terroru.

pl.wikipedia.org

Zwrot gloria victis (łac. chwała zwyciężonym) jest parafrazą zwrotu vae victis (biada zwyciężonym).

pl.wikipedia.org

Nagrodą w nim była 1000 galeonów, a także wieczna chwała.

pl.wikipedia.org

Zgodnie z intencją prawodawcy przywileje wynikające ze statusu poległego za ojczyznę mają stanowić moralne zadośćuczynienie, nagrodę i wyróżnienie dla „poległych na polu chwały”.

pl.wikipedia.org

Heliodoxa: gr. ἡλιος hēlios „słońce”; δοξα doxa „chwała, wspaniałość”, od δεχομαι dekhomai „chwalić”.

pl.wikipedia.org

Jednak naczynie sporządzone dwa pokolenia później, należące do znamienitego rodu i przeznaczone do wystawiania na poczesnym miejscu, głosiło chwałę dynastii, nie prawdę historyczną.

pl.wikipedia.org

Kleopatra – imię żeńskie pochodzenia greckiego (Κλεοπατρα), oznaczające tyle co „ojcowska chwała”.

pl.wikipedia.org