ciągliwość <род. ‑ści, мн. отсут. > [tɕoŋglivoɕtɕ] СУЩ. ж.
1. ciągliwość (zdolność do rozciągania):
- ciągliwość
-
- ciągliwość
- Dehnbarkeit ж.
2. ciągliwość ТЕХН. (zdolność materiału do odkształceń):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- ciągliwość metali
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Twardość materiałów zależna jest od ciągliwości, sztywności, plastyczności, odkształcalności, lepkości oraz wytrzymałości badanego materiału.
pl.wikipedia.org Szyny kolejowe i inne muszą się odznaczać dużą wytrzymałością na zginanie i ścieranie, twardością i jednocześnie pewną ciągliwością, a ponadto sprężystością i trwałością.
pl.wikipedia.org Ciągliwość – właściwość mechaniczna materiału, jakościowo określana podatność na odkształcenie trwałe bez naruszenia spójności materiału.
pl.wikipedia.org Pierwiastki tej grupy charakteryzują się najwyższym przewodnictwem ciepła i prądu elektrycznego, ciągliwością i kowalnością.
pl.wikipedia.org Ciągliwość – zdolność materiału pozwalająca na zachowanie jego właściwości podczas obróbki polegającej na jego tłoczeniu, zginaniu lub prostowaniu itp.
pl.wikipedia.org