cudowność <род. ‑ści, мн. ‑ści> [tsudovnoɕtɕ] СУЩ. ж. высок.
1. cudowność (słynięcie cudami: obrazu):
- cudowność
- Wunderkraft ж.
2. cudowność (wspaniałość: rzeźby, utworu):
- cudowność
- Herrlichkeit ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pierwszą tworzą opowiadania fantastyczne, wprowadzające w narrację element cudowny, niemający jednak nic wspólnego z cudownością religijną, zmierzającą ku zbudowaniu odbiorców.
pl.wikipedia.org W filmach fantasy częściej występują elementy, takie jak: magiczność, mityczność, niezwykłość, eskapizm, cudowność.
pl.wikipedia.org Brak jednoznacznego uznania przez hierarchię kościelną cudowności obrazu sprawił, że jego kult jest lokalny i ograniczony głównie do członków kościoła greckokatolickiego.
pl.wikipedia.org Właściwe romantykom upodobanie do cudowności znalazło wyraz w jego opowiadaniach fantastycznych, które zaczął pisać już w latach trzydziestych.
pl.wikipedia.org Buddyzm z tych biografii cechuje cudowność, ascetyczność, rytualizm i zaangażowanie w świecie.
pl.wikipedia.org