czesne <род. ‑go, мн. отсут.
> [tʃesne] СУЩ. ср. субстант. прилаг.
1. czesne ШКОЛА:
- czesne
- Schulgeld ср.
2. czesne УНИВЕР.:
- czesne
- Studiengeld ср.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W wieku 15 lat zrezygnowała ze zdobywania tradycyjnego wykształcenia i zapisała się do prywatnej szkoły aktorskiej, zarabiając na czesne jako pracownica domu mody.
pl.wikipedia.org Szkoła była prywatna i utrzymywała się z czesnego.
pl.wikipedia.org Czesne zaczęło się stopniowo pojawiać w późnym oświeceniu wraz ze wzrostem liczby uczniów oraz prywatnych uczelni.
pl.wikipedia.org Nauka była płatna (za okres trzech miesięcy szkolnych czesne wynosiło 2 dolary), a opłatę przyjmowano najczęściej w naturze.
pl.wikipedia.org Przy czym wtedy rodzice musieli zapłacić 200 zł rocznie czesnego (pensja doświadczonego policjanta czy oficera w stopniu porucznika wynosiła ok. 300 zł miesięcznie).
pl.wikipedia.org