Переводы „dębieć“ в словаре польско » немецкий

dębieć <‑eje; св. z‑> [dembjetɕ] ГЛ. неперех. разг.

1. dębieć (robić się twardym):

dębieć

hart werden

ziemniaki po ostygnięciu dębieją

nach dem Erkalten werden die Kartoffeln ж. мн. hart

2. dębieć перенос. (być zdumionym, zaskoczonym):

dębieć

überrascht [o. verdutzt] sein

dębieć

stutzen

zdębiał na ten widok

er war verdutzt angesichts dessen, was er sah