datownik <род. ‑a, мн. ‑i> [datovɲik] СУЩ. м.
1. datownik письм. (rodzaj pieczątki):
- datownik
-
2. datownik ТЕХН. (mechanizm pokazujący datę):
- datownik
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W 1857 wprowadzono znaczki pocztowe, a w 1867 datowniki.
pl.wikipedia.org Emisji towarzyszyła koperta pierwszego dnia obiegu oraz datownik okolicznościowy.
pl.wikipedia.org Można było także wklejać bilety (np. do muzeum, do parku), bilety parkingowe, a także np. odciski datownika pocztowego (np. kasujące wklejony do książeczki znaczek pocztowy).
pl.wikipedia.org W ramach tych prac opracował m.in. niezawodny datownik pełnoautomatyczny, dużo lepszy od dostępnych wówczas datowników półautomatycznych.
pl.wikipedia.org Kolekcjonowanie znaczków – hobby polegające na zbieraniu znaczków pocztowych i obiektów związanych z filatelistyką, takich jak datowniki okolicznościowe, całostki i całości pocztowe.
pl.wikipedia.org