dekiel <род. ‑kla, мн. ‑kle> [dekjel] СУЩ. м.
- dekiel
- Deckel м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Już niedługo po swoim powstaniu, corpsy wprowadziły dwa nowe zwyczaje korporacyjne: bandę i dekiel.
pl.wikipedia.org Dekiel posiada głębokość odpowiednią do średnicy potyliczno - czołowej.
pl.wikipedia.org Chrobracy podtrzymywali nie tylko tradycję korporacyjną i wzajemne więzi, ale również przechowali wiele cennych pamiątek: dekle, insygnia korporacyjne, ocalałe dokumenty.
pl.wikipedia.org Dekle były koloru czerwonego i zdobiła je tzw. gwiazda bałtycka.
pl.wikipedia.org Zewnętrznymi oznakami przynależności są zazwyczaj czapka (tzw. dekiel), szarfa (tzw. banda) oraz monogram (tzw. cyrkiel).
pl.wikipedia.org