Переводы „deklinacyjny“ в словаре польско » немецкий

deklinacyjny [deklinatsɨjnɨ] ПРИЛ. ЛИНГВ.

deklinacyjny

Deklinations-

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

польский

Na oznaczenie samogłosek oraz końcówek deklinacyjnych istnieją w piśmie arabskim dodatkowe, zwykle nieużywane znaki.

pl.wikipedia.org

Zarówno końcówki koniugacyjne, deklinacyjne itp., jak i np. enklityki czy końcówki słowotwórcze, dołączają się do wyrazu złożonego zazwyczaj jednokrotnie, na samym końcu – czyli po ostatnim członie złożenia.

pl.wikipedia.org

Przymiotniki jednosylabowe otrzymują w liczbie mnogiej końcówkę deklinacyjną.

pl.wikipedia.org

Oznaczenia liczbowe gwiazd uszeregowano w pasach deklinacyjnych co 1°.

pl.wikipedia.org

Gwary te cechują się szeregiem bałkanizmów, takich jak: utrata bezokoliczników, transformacja deklinacyjna, odmienność w zakresie porównań, brak słowiańskiego czasu przyszłego, pasożytnicze stosowanie form enklitycznych zaimków osobowych.

pl.wikipedia.org

Język szwedzki posiadał w przeszłości, podobnie jak i współczesny język niemiecki, końcówki deklinacyjne 4 przypadków (mianownika, dopełniacza, celownika i biernika).

pl.wikipedia.org

Język szwedzki posiadał w przeszłości, podobnie jak i współczesny język niemiecki, końcówki deklinacyjne czterech przypadków (mianownika, dopełniacza, celownika i biernika).

pl.wikipedia.org

Rym gramatyczny – współbrzmienie, w którym uczestniczą wyrazy należące do tej samej kategorii części mowy, użyte w tej samej formie fleksyjnej, deklinacyjnej lub koniugacyjnej.

pl.wikipedia.org

Posiada tylko jedną formę deklinacyjną.

pl.wikipedia.org

Allatyw (юнәлеш килеше) jest jednym z sześciu przypadków deklinacyjnych rzeczownika i zaimka tatarskiego (tatarskie przymiotniki nie odmieniają się przez przypadki).

pl.wikipedia.org