despotyzm <род. ‑u, loc ‑zmie, мн. отсут.
> [despotɨsm] СУЩ. м.
1. despotyzm ПОЛИТ.:
- despotyzm
-
- despotyzm
- Despotismus м.
2. despotyzm высок.:
- despotyzm
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Dla niemieckich socjaldemokratów był on ucieleśnieniem despotyzmu, był po prostu imperium zła.
pl.wikipedia.org W „dojrzałym wieku” ludzkości despotyzm zostanie bezkrwawo przezwyciężony dzięki tęsknocie za wolnością, którą sam wywołał, poprzez oświecenie i wyuczone samoopanowanie.
pl.wikipedia.org Monarchia despotyczna, despotyzm – ustrój, w którym cała władza nad państwem skupiona jest w ręku jednej osoby, tytułującej się przeważnie królem lub cesarzem.
pl.wikipedia.org Wziął udział w konfederacji barskiej – zbrojnym ruchu obrony przeciw despotyzmowi rosyjskiemu.
pl.wikipedia.org Twierdził, że demokratyczna forma rządów i rewolucje, jeśli sprzeciwiają się takiemu despotyzmowi i dążą do urzeczywistniania prawa boskiego, są dopuszczalne i godne poparcia.
pl.wikipedia.org